sinema Vanessa’nın nüshasini ifade etme etır. kendi varlığı tek dizi trajedi ve kayıplarla boğuşurken bulan Vanessa’nın tekil ve acı çektiği tek dönemde geçirmeiyor. sinema, bu durumu ustaca tesir et ediyor ve Vanessa’nın hayatındaki bu kapalı dönemi, farklı bir yol hakikatlere, aynı doğrultuda evinrenlere yolculuk ederken betimlemeyi tercih ediyor. aynı doğrultuda evinrenlerin ve farklı zaman dilimlerinin etkileyici tek şekilde tasarlandığı bu sinema, seyretyiciyi Vanessa’nın manevini latekentinde dolaştırıyor. Bu süreçte Vanessa’nın duygusal durumunu ve iç dünyasını yansıtan tek ayna gibi işlevin gören aynı doğrultuda evinrenlerde yolculuk ediyoruz. Aslında seyretdiğimiz, Vanessa’nın kişisel acılarının ve hayatdığı zorlukların alegorik tek tasviri. sinemadeki portrein hayatdığı çelişkiler, seyretyicide hem sempati yaratıyor hem de onunla empati kurmamızı sağlıyor. Vanessa’nın gizememli ve belirsiz yolculuğu, aslında kendisiyle ve geçirmemişiyle yüzleşme süreci olarak karşımıza çıkıyor. Bu nüsha, sadece Vanessa’nın değil, her nesilın hayatındaki inişler, çıkışlar ve hayatnılan acıları simgeliyor. sinemade, Vanessa’nın bu aynı doğrultuda evinrenler arasında nasıl tek yolculuk yaptığına, hangi seçimler yaptığına ve bu seçimlerin onu nasıl şekillendirdiğine dikkat çekiliyor. Yani Vanessa’nın aynı doğrultuda evinrenler arasındaki bu tuhaflık yolculuğu, aslında kendi iç dünyasıyla ve kendi geçirmemişiyle hesaplaşmasının tek ifade etmesi olarak karşımıza çıkıyor. etki olarak, bu sinema, acının ve kayıpların nesil hayatı üzerindeki etkisini, aynı doğrultuda evinrenler metaforu üzerinden etkileyici tek şekilde ifade etme etmayı başarıyor. İzleyiciyi kendi iç dünyasına seyahate çıkmaya teşvik eden tek eser. Bu bakımdan hem düşündürücü hem de provokatif tek yapım.